ഏട് ആറ്‌

ഞാനവനെ കുറിച്ചാണ്‌ എഴുതുന്നത്...

അവൻ...

ഓർമ്മക്കൾക്ക്‌

ഇത്ര കരുത്തുണ്ടെന്ന്‌

ഞാൻ മനസില്ലാക്കിയത്‌

ഇപ്പൊഴാണ്‌...

നിനക്കു സൂക്ഷിക്കാനാവാത്ത

ഈ കടലാസു തുണ്ടിൽ

ഞാനെന്റെ ജീവിതം കുറിയ്ക്കട്ടെ!

ചെറുതെങ്കിലും വലുത്‌,

മധുരമെങ്കിലും കയ്പ്പ്‌

നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ

നിറങ്ങളുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന്‌

എനിയ്ക്ക്‌ തീർച്ചയാണ്‌

എന്നിട്ടും...

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെയ്ക്ക്‌

നീ പുതിയ

നിറങ്ങൾ പകർന്നു...

നിനക്കും എനിക്കുമിടയിൽ

ആർത്തിരമ്പുന്ന

ഒരു കടലുണ്ടായിരുന്നു

ആ ഭീമൻ തിരകളെ

നീ വേദനയോടെ

ആർത്തിയോടെ

വിഴുങ്ങി...

ആയിരം കണ്ണുകൾ

നീ കോരിയെറിഞ്ഞ്

ഞാൻ നിന്റെ വിരൽത്തുമ്പിൽ പിടിച്ച്‌ നടന്നു

വേദനകൾ കണ്ണിൽ നിറയുമ്പോൾ

നിന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമർത്തി

ഞാൻ തേങ്ങി...

നിന്റെ ചുംബനം

എന്റെ സ്വപ്നമായിരുന്നു...

നിന്റെ വിരലുകളും

ചുണ്ടുകളും എന്റെ സ്വകാര്യതയായിരുന്നു

എന്റെ പുഞ്ചിരി

നിന്റെ ആനന്ദമാണെന്ന്

ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു

പ്രിയപ്പെട്ടവനെ...

നിന്റെ കണ്ണുകൾ

നിന്റെ ഹ്യദയത്തിന്റെ

വാതിലാണ്‌...

നിന്റെ പിന്നാലെയല്ലാതെ

എന്റെ വസന്തം തേടി

മറ്റേതു വഴിയാണ്‌

ഞാൻ നടക്കേണ്ടത്...

നിന്റെ സ്നേഹം

ഒരു മായക്കണ്ണാടിയാണ്‌

അതെന്ന രാജകുമാരിയാക്കുന്നു...

സ്വപ്നങ്ങളുടെ രാജകുമാരി...