Friday 17 January 2014

ഏട് രണ്ട് : ഒഴിഞ്ഞ സമ്മാനം.




എന്നെകുറിച്ച് പറയും മുമ്പ് ഇനി ഞാനവളെകുറിച്ച് പറയട്ടെ... കാരണം ഞാനെന്നും സങ്കീർണ്ണതകളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. നിങ്ങളും ഇവളെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും. കാണാതെ

സ്കൂട്ടർ നിർത്തി, ബാഗുമെടുത്തിറങ്ങുമ്പോൾ കണ്ണാടിയിൽ മുഖമൊന്നു നോക്കി. മുഖത്തേതു ഭാവമാണ്‌ ഉണ്ടാവേണ്ടത്. പുഛം? അതോ നിരാശയോ? പൂർണ്ണമായും നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുകയാണെന്ന് ഞാൻ മനസില്ലാക്കുന്നു എന്നതിന്റെ ഒരു നേരിയ പ്രകടനം? പക്ഷെ അതെങ്ങനെ ശരിയാകും  ഒരു വിവാഹവും പൂർണ്ണമായ ഒരു നേടലൊ നഷ്ടപ്പെടലൊ അല്ല..! തീർച്ച, കണ്ണാടിയിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിച്ച് ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്‌ നേരെ നടന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒരു സംശയം, നെഞ്ചിടിപ്പ് അല്പം വേഗത്തിലാണോ? ഏയ്, അല്ല..!

തിരക്കോ കൂടി നിൽക്കുന്ന ആളുകളോ അവരുടെ തിളങ്ങുന്ന വസ്ത്രങ്ങളോ ഒന്നും എന്നെ ആകർഷിച്ചില്ല... അഭിനയങ്ങളോ പ്രകടങ്ങളോ ഒക്കെ ഉള്ളതിനേക്കാൾ ഭ്രമം തനിക്കവനോടായിരുന്നു... എന്നാണവനെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്?

ജനുവരി 26നോ അതോ അഗസ്റ്റ് പതിഞ്ചിനോ നിരനിരയായി നിൽക്കുന്ന കുട്ടികൾക്കിടയിൽ നിന്ന് നീല സ്കാർഫും ചാരനിരത്തിലുള്ള തൊപ്പിയും, ആ കുസ്യതിയും നിറഞ്ഞ മുഖവും താനെന്തേ ഇത്രയേറെ ശ്രദ്ധിച്ചത്? അവൻ തന്നെയും ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.. തീർച്ച... പിന്നെ ഒരിക്കൽ മഴയത്ത്, ആഗസ്റ്റിനും ജനുവരിക്കും വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരുപ്പുകൾ... പുസ്തകത്തിന്റെ ആദ്യപേജിൽ എഴുതി വച്ച ഫോൺ നമ്പറിലേയ്ക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞ നനഞ്ഞ വാക്കുകൾ ... നിലനില്പ്പിലും നടപ്പിലും അവന്റെതാണെന്ന തോന്നൽ... നിറങ്ങളെ അന്ധമായി സ്വപ്നം കണ്ട ബാല്യത്തിന്റെയും കൗമാര്യത്തിന്റെയും നിലാവൊഴുകുന്ന രാത്രികൾ... പറയാതെ പോയി പ്രണയത്തിന്റെ നൊമ്പരങ്ങൾ, ഡയറിത്താളുകൾ നീലിച്ച് കിടന്നു. അവനെന്താണെന്നൊ, അവന്റെ പ്രണയമെന്താണെന്നൊ അറിയാതെ ഞാനവനെ, ഗാഢമായിതന്നെ പ്രണയിച്ചുകൊണ്ടെയിരുന്നു..


അവൻ നടന്നടുത്തെത്തികഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവന്റെ വധു ഒരു എം.ബി.ബി.എസ് കാരിയാണ്‌. നല്ലത്..! ഇവൻ എങ്ങോട്ടാണ്‌? തന്റെ അടുത്തേക്കോ? എന്തിന്‌? അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ കൈകളെ ബലമായിതന്നെ പിടിക്കുകയാണ്‌... അവന്റെ കണ്ണുകളിലെന്താണ്‌... എന്റെ ഡയറിയിലെ വരികൾ... നീലിച്ച പ്രണയം.. ഇത്രയും ആളുകൾ നോക്കിനില്ക്കെ... മൈലാഞ്ചിക്കയ്യുമായൊരു പെൺകുട്ടി കാത്തിരിക്കെ... അവനെന്താണീ ചെയ്യുന്നത്...?

എന്നെ വിടൂ, നീയെന്താണ്‌ ചെയ്യുന്നത്...? വിടൂ... എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നു... എങ്ങോട്ടാണ്‌ നീയെന്നെ കൊണ്ടുപോകുന്നത്..? ഒന്നും ഒന്നും അവൻ കേൾക്കുന്നില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു അതോ, തന്റെ വാക്കുകൾ തൊണ്ടായിലെവിടെയോ കുരുങ്ങിക്കിടക്കുകയാണോ... എന്താണ്‌ സംഭവിക്കുന്നത്... വലതുകൈകൊണ്ട് ഞാനെന്റെ ബാഗു തപ്പി നോക്കി... അതവിടെ തന്നെയുണ്ട്... ആ സമ്മാനം.. വിവാഹ സമ്മാനം... ഒഴിഞ്ഞ സമ്മാനം..!! പക്ഷെ ഇവൻ എങ്ങോട്ടാണെന്നെ കൊണ്ടുപോകുന്നത്???
 

No comments:

Post a Comment